Είναι πολύ όμορφο να ονειρεύεσαι, και τα όνειρα σου να τα μοιράζεσαι με τους φίλους σου, να φτιάχνεις ένα σκαρί για να ταξιδέψεις, εκεί που οι άνθρωποι θα μπορούν πιο εύκολα να γιατρεύουν τον πόνο τους, και όταν είναι έτοιμο για να πλεύσει, να μένουν μόνοι τους οι φίλοι στο σκαρί … Έτσι έμειναν οι φίλοι του Νοσοκομείου να ταξιδέψουν χωρίς τον άνθρωπο που το σχεδίασε…
Η Αλεξάκη Σπυριδούλα, μια γυναίκα ευαίσθητη, μια νοσηλεύτρια ,οραματίστηκε να φτιάξει ένα σύλλογο φίλων του Νοσοκομείου, ο οποίος θα συμπλέει δίπλα στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας .Η Σπυριδούλα ήταν προϊσταμένη στα ΤΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας, από την ημέρα της μεταφοράς του στο νέο χώρο του, το Δεκέμβρη του 2010. Ήταν από τους ανθρώπους που πίστεψε ότι με τη μεταφορά του Νοσοκομείου, και με τις νέες υλικοτεχνικές υποδομές και χώρους, τα θέματα της Υγείας θα αντιμετωπιζόταν καλύτερα. Ήταν στην ομάδα εκείνων που υποδέχτηκαν όλους τους ασθενείς του παλιού Νοσοκομείου και φρόντισαν για την ασφαλή τους μεταφορά στα τμήματα. Στη συνέχεια πάσχισε να καταστήσει τα ΤΕΠ, ασφαλή και λειτουργικά. Προσπάθησε με όλη της την δύναμη να πείσει τους αρμοδίους ότι έπρεπε να λειτουργήσει το σύστημα διαλογής ασθενών για την καλύτερη διευθέτηση των περιστατικών. Σ τα δύσκολα χρόνια της κρίσης, της υποστελέχωσης, και της οικονομικής δυσπραγίας ,ήταν πολύ δύσκολο να εξασφαλιστούν όλα εκείνα που θα καθιστούσαν χωρίς προβλήματα την λειτουργία των ΤΕΠ. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να βρει τις λύσεις. Ο εθελοντισμός σκέφτηκε, η προσφορά, θα μπορούσαν κάτι να προσφέρουν σ το χώρο της. Ήρθε σε επαφή με πρόσωπα, συλλογικότητες, αρμοδίους, προσπαθώντας να πείσει, γιατί όχι και να εμπνεύσει. Τον αγαπούσε και τον πονούσε το χώρο. Και όλο αυτόν τον καιρό εργαζόταν με ήθος συνέπεια, επαγγελματισμό, και προπάντων αγάπη για τον ασθενή.
Δυστυχώς στο τέλος του 2015 μια σοβαρή ασθένεια διέκοψε την εργασιακή σχέση με το ίδρυμα προκειμένου να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο των Αθηνών, μέχρι το Μάρτιο του 2019 που έχασε τη μάχη με τη ζωή. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, με απαράμιλλο σθένος, αντιμετώπισε την νόσο χωρίς να χάσει τη ζωντάνια της, τη μαχητικότητα της, χωρίς να πάψει να ονειρεύεται και να προσφέρει!
Πριν λίγο καιρό το όραμα της απόκτησε υπόσταση, του έδωσε εκείνη το όνομα «Συμπλέω», και μια «απήδαλο ναυς» για να ταξιδεύει. Σύλλογος φίλων του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας αυτό ονειρεύτηκε, με αυτό πίστεψε ότι ο χώρος μας θα ωφεληθεί. Άφησε αποτυπώματα, ας προσπαθήσουμε να μείνουν ανεξίτηλα.
Το Μέλος του ΔΣ «Συμπλέω» Κατερίνα Καραμανώλη
